Zorsa da Güzel...

Sabahın ilk dakikalarında, Güneş üstüme ve motoruma doğarken.
Neden evde kanepemde oturmadığımı, burada olduğumu anlıyorum.
Bunu yapacak gücüm olduğu için şükrediyorum.

O an....I

İki motorcuyduk.

Sabah saat 5:00 de yola çıkmıştık.

2 saat boyunca aç karınla, Gün doğumunda motosiklet kullanmıştık.

Açtık ve üşümüştük.

Pastaneye girdik.

Çalışanların afyonları patlamamıştı bile.

Üst kata çıktık.

Yiyeceğimizden çok daha fazla sipariş verdik.

Hemen SICAK İÇECEK istedik.





Oradaki her tadı, her kokuyu, tüm hissettiklerimi hemen hatırlayabiliyorum.



Nasıl mı?





Bu FOTOĞRAFA bakınca................................

Hayat bir filmdir.

Hasan Dağı, Dağevi...

Hayat bir filmdir.

Bedil Yolu. Şabanözü civarı.

Hayatta ya evde oturur Film seyredersin....

Yada kendi Filmini çeker, kendin oynarsın.

Tırmanışta.

Bir motosiklet turu.

Kamp ateşi başında

Motosikletin üstünde. Akşam güneşi yüzündeyken

Hayat komedilerimizi görebilmek değil mi?

Kahvaltı masamıza sarkıntılık yapmaktan HİÇ çekinmeyen bir KEDİ...

Sokak ortasında bu halde "ALOOOO!!!" "EVET ABİ SİPARİŞLERİ ALDIM." diyerek yürümek...

Çok güzel hareketler bunlar...

Kendini aşmak.

Bir adım daha...

Sonra.

Bir adım daha...

Sonra...

'Söz bir adım daha. Sonra dinleneceksin.'

Sonra bir adım daha. Dişini sıkarak. Gücünün son kırıntılarını vücudundan çekip, kopararak.

İşte böyle gider adımlar Zirveye doğru. Adım adım. Kendini aşarak. Kendini yenerek.

Dağı değil.

Fotoğraf: Korkut ALDEMİR.

Tırmanan: Hilal SONBAY.

Hayat Kamptaki bir bardak kahvede saklıdır...

Hayatın tadını çok uzaklarda aramak gerekmiyor. Dostlarımla bir kampa gittiğimde küçük ocağımı yakar, başına geçerim. Mutlaka o bölgenin suyunu ısıtırım. Kahvemi karıştırır, keyfimle yudumlarım. Umutsuzluk. Mutsuzluk. Sahtekarlar. Gerginliğim.

Her türlü zararlı etki içimden çıkar. Dağılır gider.

İşte hayatın küçücük noktalarından çıkartılan Tat....

Çizimler

Karakkeçili 2006 yılında

Hoşgeldiniz.

Hoşgeldiniz.

Dnm.